Międzynarodowy Instytut Biologii Molekularnej i Komórkowej
Międzynarodowy Instytut
Biologii Molekularnej i Komórkowej
Międzynarodowy Instytut Biologii Molekularnej i Komórkowej (MIBMiK) został utworzony na mocy międzynarodowej umowy pomiędzy UNESCO i polskim Rządem. Formalne podstawy dla jego istnienia dała ustawa sejmowa z 26 czerwca 1997 roku, jednak faktycznie swoją działalność naukową Instytut rozpoczął w 1999 roku.
Międzynarodowy charakter Instytutu i jego unikalność polegają m.in. na funkcjonowaniu w oparciu o wzorce najlepszych placówek naukowych na świecie. Większość członków Międzynarodowego Komitetu Doradczego (Rady Naukowej) to uczeni z zagranicy, w tym laureat Nagrody Nobla prof. Robert Huber z Niemiec. Natomiast wszystkie pozycje liderów zespołów naukowych są obsadzane na drodze międzynarodowego konkursu rozstrzyganego przez ten Komitet.
Obecnie MIBMiK zatrudnia 43 pracowników naukowych, w tym 5 profesorów oraz 43 doktorantów.
Główne cele działalności Instytutu to:
- prowadzenie podstawowych badań naukowych w dziedzinie medycyny molekularnej (mechanizmy nowotworzenia i starzenia, molekularne podstawy chorób neurodegeneracyjnych takich, jak: choroba Alzheimera czy Parkinsona, odporności na antybiotyki, immunologii i naprawy genomu),
- wdrażanie osiągnięć naukowych do praktyki,
- popularyzacja nowoczesnej medycyny i biologii molekularnej.
Istotą prowadzonych przez MIBMiK badań, jest pogłębienie wiedzy na temat:
- białek opiekuńczych,
- modelowania struktury enzymów restrykcyjnych, metylotransferaz i białek fotoreceptorowych,
- neuronalnych białek wiążących wapń,
- analizy krystalograficznej białek związanych z ubikwitynacją i wirusem HIV,
- szlaków sygnałowych komórki,
- rozwoju drzewa dendrytycznego,
- mechanizmów kancerogenezy,
- biogenezy mitochondriów.
Nowoczesna formuła Instytutu pokazuje, że działalność naukowa może bardzo szybko generować nowe miejsca pracy nie tylko w samej nauce, ale także w usługach czy firmach biotechnologicznych. Obecni doktoranci to potencjalni kandydaci na m.in.: liderów zespołów naukowych, nauczycieli akademickich lub pracowników przemysłu biotechnologicznego.